-
1 blandiens
blandĭor, ītus, 4, v. dep. [blandus].I.Prop., lit., to cling caressingly to one, to fawn upon, to flatter, soothe, caress, fondle, coax (class.).1.With dat.:2.matri interfectae infante miserabiliter blandiente,
Plin. 34, 8, 19, § 88.—With inter se, Plin. 10, 37, 52, § 109.—3.With ut and subj.:4.Hannibalem pueriliter blandientem patri ut duceretur in Hispaniam,
Liv. 21, 1, 4.—Absol.:II.cessit immanis tibi blandienti Janitor aulae Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:tantusque in eo vigor, et dulcis quidam blandientis risus apparuit, ut, etc.,
Just. 1, 4, 12:et modo blanditur, modo... Terret,
Ov. M. 10, 416.—Transf.A. 1.With dat.:2.nostro ordini palam blandiuntur,
Plaut. Cist. 1, 1, 37:blandiri eis subtiliter a quibus est petendum,
Cic. de Or. 1, 20, 90:cur matri praeterea blanditur?
id. Fl. 37, 92:durae supplex blandire puellae,
Ov. A. A. 2, 527:sic (Venus) patruo blandita suo est,
id. M. 4, 532; 6, 440; 14, 705.—Absol.:3.quippe qui litigare se simulans blandiatur,
Cic. Lael. 26, 99:lingua juvet, mentemque tegat. Blandire, noceque,
Ov. Am. 1, 8, 103:in blandiendo (vox) lenis et summissa,
Quint. 11, 3, 63:pavidum blandita,
timidly coaxing, Ov. M. 9, 569: qui cum dolet blanditur, post tempus sapit, Publ. Syr. v. 506 Rib.—With per:4.de Commageno mirifice mihi et per se et per Pomponium blanditur Appius,
Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 2.—With abl.:B.torrenti ac meditatā cotidie oratione blandiens,
Plin. 26, 3, 7, § 12.—In partic.1.Blandiri sibi, etc., to flatter one ' s self with something, to fancy something, delude one ' s self:2.blandiuntur enim sibi, qui putant, etc.,
Dig. 26, 7, 3, § 2.—So often in Dig. et Codd.; cf.:ne nobis blandiar,
not to flatter ourselves, to tell the whole truth, Juv. 3, 126.—Pregn., to persuade or impel by flattery ( = blandiendo persuadeo or compello—very rare).a.With subj.:b.(ipsa voluptas) res per Veneris blanditur saecla propagent ( = sic blanditur ut propagent),
Lucr. 2, 173 Lachm.—With ab and ad:III.cum etiam saepe blandiatur gratia conviviorum a veris indiciis ad falsam probationem,
Vitr. 3 praef. —Trop.A.Of inanim. things as subjects, to flatter, please, be agreeable or favorable to; to allure by pleasure, to attract, entice, invite.1.With dat.:2.video quam suaviter voluptas sensibus nostris blandiatur,
Cic. Ac. 2, 45, 139:blandiebatur coeptis fortuna,
Tac. H. 2, 10. —Absol.:3.fortuna cum blanditur captatum venit, Publ. Syr. v. 167 Rib: blandiente inertiā,
Tac. H. 4, 4:ignoscere vitiis blandientibus,
id. Agr. 16; Suet. Ner. 20; Plin. 13, 9, 17, § 60.—With abl.: opportuna suā blanditur populus umbrā, Ov M. 10, 555.—B.Of things as objects:A. B.cur ego non votis blandiar ipse meis?
i. e. believe what I wish, Ov. Am. 2, 11, 54:nisi tamen auribus nostris bibliopolae blandiuntur,
tickle with flattery, Plin. Ep. 1, 2, 6.—Hence, -
2 blandior
blandĭor, ītus, 4, v. dep. [blandus].I.Prop., lit., to cling caressingly to one, to fawn upon, to flatter, soothe, caress, fondle, coax (class.).1.With dat.:2.matri interfectae infante miserabiliter blandiente,
Plin. 34, 8, 19, § 88.—With inter se, Plin. 10, 37, 52, § 109.—3.With ut and subj.:4.Hannibalem pueriliter blandientem patri ut duceretur in Hispaniam,
Liv. 21, 1, 4.—Absol.:II.cessit immanis tibi blandienti Janitor aulae Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:tantusque in eo vigor, et dulcis quidam blandientis risus apparuit, ut, etc.,
Just. 1, 4, 12:et modo blanditur, modo... Terret,
Ov. M. 10, 416.—Transf.A. 1.With dat.:2.nostro ordini palam blandiuntur,
Plaut. Cist. 1, 1, 37:blandiri eis subtiliter a quibus est petendum,
Cic. de Or. 1, 20, 90:cur matri praeterea blanditur?
id. Fl. 37, 92:durae supplex blandire puellae,
Ov. A. A. 2, 527:sic (Venus) patruo blandita suo est,
id. M. 4, 532; 6, 440; 14, 705.—Absol.:3.quippe qui litigare se simulans blandiatur,
Cic. Lael. 26, 99:lingua juvet, mentemque tegat. Blandire, noceque,
Ov. Am. 1, 8, 103:in blandiendo (vox) lenis et summissa,
Quint. 11, 3, 63:pavidum blandita,
timidly coaxing, Ov. M. 9, 569: qui cum dolet blanditur, post tempus sapit, Publ. Syr. v. 506 Rib.—With per:4.de Commageno mirifice mihi et per se et per Pomponium blanditur Appius,
Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 2.—With abl.:B.torrenti ac meditatā cotidie oratione blandiens,
Plin. 26, 3, 7, § 12.—In partic.1.Blandiri sibi, etc., to flatter one ' s self with something, to fancy something, delude one ' s self:2.blandiuntur enim sibi, qui putant, etc.,
Dig. 26, 7, 3, § 2.—So often in Dig. et Codd.; cf.:ne nobis blandiar,
not to flatter ourselves, to tell the whole truth, Juv. 3, 126.—Pregn., to persuade or impel by flattery ( = blandiendo persuadeo or compello—very rare).a.With subj.:b.(ipsa voluptas) res per Veneris blanditur saecla propagent ( = sic blanditur ut propagent),
Lucr. 2, 173 Lachm.—With ab and ad:III.cum etiam saepe blandiatur gratia conviviorum a veris indiciis ad falsam probationem,
Vitr. 3 praef. —Trop.A.Of inanim. things as subjects, to flatter, please, be agreeable or favorable to; to allure by pleasure, to attract, entice, invite.1.With dat.:2.video quam suaviter voluptas sensibus nostris blandiatur,
Cic. Ac. 2, 45, 139:blandiebatur coeptis fortuna,
Tac. H. 2, 10. —Absol.:3.fortuna cum blanditur captatum venit, Publ. Syr. v. 167 Rib: blandiente inertiā,
Tac. H. 4, 4:ignoscere vitiis blandientibus,
id. Agr. 16; Suet. Ner. 20; Plin. 13, 9, 17, § 60.—With abl.: opportuna suā blanditur populus umbrā, Ov M. 10, 555.—B.Of things as objects:A. B.cur ego non votis blandiar ipse meis?
i. e. believe what I wish, Ov. Am. 2, 11, 54:nisi tamen auribus nostris bibliopolae blandiuntur,
tickle with flattery, Plin. Ep. 1, 2, 6.—Hence,
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский